آموزش محیط زیست
حلیمه رزمی؛ علی شمس؛ محمدحسین شهیر
چکیده
امنیت زیستی نقش مهمی در بهرهوری اقتصادی پرورش طیور محلی به‌عنوان یکی از ارکان معیشت خانوارهای روستایی و همچنین کنترل و انتقال بیماریهای مشترک بین انسان و دام و یا اشاعه عوامل آلودگی سایر بیماریها دارد. دانش یکی از مهم‌ترین عوامل اثرگذار در رعایت موارد امنیت زیستی است. هدف مقاله حاضر، سنجش سطح امنیت زیستی پرورش طیور محلی ...
بیشتر
امنیت زیستی نقش مهمی در بهرهوری اقتصادی پرورش طیور محلی به‌عنوان یکی از ارکان معیشت خانوارهای روستایی و همچنین کنترل و انتقال بیماریهای مشترک بین انسان و دام و یا اشاعه عوامل آلودگی سایر بیماریها دارد. دانش یکی از مهم‌ترین عوامل اثرگذار در رعایت موارد امنیت زیستی است. هدف مقاله حاضر، سنجش سطح امنیت زیستی پرورش طیور محلی در شهرستان مراغه و عوامل مرتبط با آن است. پارادایم تحقیق ترکیبی (کمی و کیفی توأمان) بود. داده‌های مورد نیاز از طریق مصاحبه و پرسشنامهای که روایی آن توسط اعضای هیأت علمی گروه علوم دامی دانشگاه زنجان تأیید شده بود، گردآوری شد. جامعه آماری تحقیق پرورش‌دهندگان طیور محلی (خانوارهای روستایی) در روستاهای شهرستان مراغه بودند که از بین آن‌ها، 224 خانوار به روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای و نمونه آماری بخش کیفی هم به روش نمونه‌گیری هدفمند و گلوله برفی انتخاب‌شده و مورد مطالعه واقع شدند. یافته‌ها نشان داد که دانش 8/80 درصد زنان روستایی در ارتباط با پرورش طیور محلی در حد متوسط بوده و سطح امنیت زیستی در 1/78 درصد واحدهای پرورشی در حد ضعیف است. اکثریت پرورش‌دهندگان از واکسن و داروهای دامی استفاده نمیکردند و جایگاه طیور به‌گونه‌ای بود که امکان شست‌وشو و ضدعفونی وجود نداشت. دانش پرورش طیور و تحصیلات دارای رابطه مثبت و معنیدار ولی درآمد سالانه و سن رابطه منفی و معنیداری با سطح امنیت زیستی داشتند. بخشی از پایین بودن سطح امنیت زیستی در واحدهای تولیدی به دانش و آگاهی پایین پرورش‌دهندگان و بخشی نیز به دلیل سیستم پرورشی فضای باز این واحدها برمی‌گردد. دلایل و انگیزه‌های رعایت و عدم رعایت هر یک از اصول مورد مطالعه به روش کیفی مورد بررسی قرار گرفت.
